Wandeling Garderen - Harskamp

Dag 3:
Wandeling van Garderen ('t Molentje) naar Harskamp, 17,3 km

Etappe 5, 6 en gedeelte 7 van Dwars door Gelderland.

(Update 2021: deze route is niet meer actueel cq te lopen). 

Deze 3e dag beginnen we onze wandeling bij boerderij 't Molentje, dat zowel met openbaar vervoer als de auto goed te bereiken is."Gesloten" staat er op het bord bij de boerderij als we aan komen rijden. 'tMolentje is een zgn Rustpunt; een plek waar je koffie en/of thee kunt drinken.In de tijd dat we de auto op de pk hebben staan, de wandelschoenen aan hebben en de rugzakken op, is e.e.a. opengegaan.Zelfbediening op de deel, lezen we.

Even een kijkje nemen, en ja, daar staat van alles klaar. Wij vinden het voor een koffiepauze nog iets te vroeg daarnaast is best frisjes buiten. Dus lekker even buiten zitten is ook geen optie. Gewoon meteen op pad om warm te lopen.

Maar als we de weg oversteken zien we een bordje dat wijst naar een kastje met souvenirs. Hier moeten we toch echt even kijken. En zie, een vernuftig kastje met divers handwerk.

Deurtje open, kijken, foto maken, deurtje weer dicht en hup we zijn nu echt op pad.

De bedoeling deze dag is om naar Harskamp te lopen. Etappe 5, 6 en een gedeelte van 7 van het lange afstandspad Dwars door Gelderland. Op de site van Dwars Door Gelderland waar ook de routebeschrijving te downloaden is (zie link aan het eind van dit bericht) staat veel informatie over het gebied waar de route door gaat. In dit weblogbericht wordt daarom hier weinig over geschreven hetgeen weer gecompenseerd wordt door de vele foto's.

Naast de routebeschrijving kunnen we ook de geel-rode markering volgen. Deze etappes vallen nl samen met een stuk van het Veluwe Zwerfpad. Je moet wel goed blijven opletten want af en toe verschijnen er ook geel blauwe markeringen. Gelukkig is er dan ook nog de routebeschrijving.

Het bos waar we nu in lopen kan ons niet zo bekoren. Dat kan aan het jaargetijde liggen maar ook aan het feit dat er toch wel heel erg veel omgevallen (naald-)bomen en afgewaaide takken liggen. Het ziet er erg rommelig en mistroostig uit. Daarnaast horen we de hele tijd de snelweg maar ook de herrie die de militairen maken.

Ze zijn aan het oefenen met helicopters. Ze vliegen pal boven ons.

We vestigen onze aandacht op de vele vogelkastjes die in dit gedeelte van het bos hangen. Het valt op dat ze zo laag hangen; op schouderhoogte. Ik ben gewend aan kastjes op zo'n 3 meter hoogte.
Hhmmm zal toch wel veilig zijn deze hoogte, ze zijn per slot van rekening opgehangen door de IVN. Dus dat zit/hangt wel goed.

Ondertussen zijn we wel  een beetje van de officiële route afgedwaald. Ter hoogte van het Caitwickerzand zijn we op een of andere manier het fietspad gaan volgen. We hadden ondertussen wel gezien dat voet- en fietspad weer samenlopen ter hoogte van het tunneltje onder de snelweg door dus erg druk hebben we ons over deze misstap niet gemaakt.

En och, zo'n paddestoel wijst je ook altijd de goede kant op.

We lopen door de tunneltjes onder de snelweg. Even later komen we ook nog bij een spoorlijn met druk treinverkeer. En daar zijn ook weer de helicopters van Defensie. Nee, dit is geen rustige wandeling. Verre van dat. En het weer wil ook maar niet meewerken, het blijft een beetje een grauwe dag.

Na het plaatsje Kootwijk wordt het allemaal weer goedgemaakt; het is ondertussen rustig geworden en we komen ook nog eens in het prachtige Kootwijkerzand; het grootst aaneengesloten stuifzandgebied van Europa.

Wat is het toch een bijzonder mooi gebied. Een plek om zeker nog eens terug te komen.

En dan de spiegelreflex mee + statief. Dat moet mooie beelden opleveren.

Af en toe is het behoorlijk ploeteren in het mulle zand. Nu zijn we wel een beetje blij dat de zon niet schijnt. Wat zal het hier hartje zomer ook warm zijn.

Na het Kootwijkerzand volgt nog een lang stuk door het bos. Er verschijnt ineens ook een geel rode markering op een bordje van de Veluwetrail. Hmm, naar rechts? De kaart + routebeschrijving geven toch echt aan dat we rechtdoor moeten. Ondertussen heb ik het fototoestel in de rugzak gestopt.
Echt iets boeiends om te fotograferen is er niet.

Als we de Hoog Buurloseweg oversteken om richting Harskamp te lopen begint de zon te schijnen. De wereld ziet er ineens een stuk gezelliger uit. Ook lopen we nu in een open gebied. In de verte is duidelijk de kerk van Harskamp te zien. Groene weilanden, koeien, blauwe luchten.Daar hou ik van. Maar ja, ik heb er geen foto van gemaakt.Het fototoestel zat al in de rugzak en ik was te eigenwijs om het er uit te halen.

In Harskamp aangekomen moeten we toch echt allebei een ijsje op een stokje hebben. Op een muurtje in het zonnetje opeten en dan hup in de auto naar 't Molentje om de auto van wandelpartner op te halen.

Nee, deze etappes waren niet de mooiste van Dwars door Gelderland.

Desondanks kijken we toch al weer uit naar onze volgende DdG-wandeldag.

April, 2011