Wandeling Losser
op de grens van Nederland en Duitsland 10, 18 of 25 km
In juli en augustus zijn we weer dagelijks geopend' lees ik op Twitter. Het is een bericht van Hof Aarnink (situatie 2014). Een restaurant in het buitengebied van Losser, gelegen op de grens met Duitsland.
De laatste tijd ben ik er diverse keren – in de buurt – geweest. Op ontdekkingstocht voor de Wandelgids: Twaalf Twentse Tochten.op de grens van Nederland en Duitsland 10, 18 of 25 km
Start- en eindpunt: Gildehauserweg 37 7581 PE Losser
Horeca: Bij start, Restaurant Hof Aarnink, open wo - vrij vanaf 12.00 uur. Za en zo vanaf 11.00 uur.
Routebeschrijving en kaartje: De routebeschrijving + kaartje van de 10 km lange wandelroute is hier te downloaden.
De routebeschrijving van de lange routes van 18 en 25 km en het bijbehorende kaartje zijn hier te downloaden.'
Gpx: kan * hier * gedownload worden
In juli en augustus zijn we weer dagelijks geopend' lees ik op Twitter. Het is een bericht van Hof Aarnink (situatie 2014). Een restaurant in het buitengebied van Losser, gelegen op de grens met Duitsland.
Hof Aarnink is het startpunt van 1 van de 20 wandelroutes en die ik heb gemaakt voor deze gids. Een wandelroute die langs verrassende plekken en natuurgebieden gaat in zowel Nederland als Duitsland.
Je kunt kiezen uit verschillende routelengtes. Zo kun je een wandeling van 10, 18 of 25! Km maken. Maak je borst maar nat.
Update April '14: Uiteindelijk konden er maar 12 routes geplaatst worden in de wandelgids en blijft deze route nog "in portefeuille" voor een eventuele volgende wandelgids.
![]() |
Klik op de foto's voor grotere afbeeldingen |
![]() |
Infobord over de Dinkel |
Ondertussen is de Oelemars een begrip bij vogelaars. Er is een grote rijkdom aan water- en oevervogels en regelmatig worden er bijzondere waarnemingen gedaan.
Een zeer actieve vogelwerkgroep houdt middels een website iedereen op de hoogte van e.e.a..
Aan de Oelemars staat een vogelkijkhut.
Na de Oelemars steek je de grens over. Net voor de grens staat een bankje. Een grastapijtje zorgt voor de nodige aankleding. Er is zelfs een oplaadpunt. En die is heel bijzonder. Als je ter plekke bent moet je maar eens goed naar e.e.a. kijken.
Er wordt in ieder geval veel gediscussieerd. Door jonge ouderen. Die keren dat ik er voorbij kwam was er geen mens te bekennen. De discussie was blijkbaar gesloten.
Na het passeren van de grenssteen loop je Duitsland binnen. Het pad door het bos brengt je uiteindelijk in de buurt van het Franciscanenklooster in de buurtschap Bardel. In de gebouwen zit ook een school; een gymnasium. Het is de moeite waard een kijkje te nemen in de kloosterkerk. Het klooster kun je – via de trappen aan de voorzijde van het gebouw – in lopen. De kloosterkerk is vrij toegankelijk. Tussen 12 en 15 uur is de deur gesloten.
Verder is er ook een kloostertuin en zelfs een postzegelmuseum. Je kunt er alles over lezen in de Nederlandstalige brochure die in de hal van het klooster te koop is. Er staat ook een wandeling in beschreven waarbij je langs de bijzonderheden van het klooster komt.
Het kost een euro. Dus daar kun je je geen buil aan vallen.
Ondertussen gaat de route verder over de klinkerweg.
(De route van de 10 km-lopers gaat dan linksaf en die van de 25 km-lopers gaat rechtsaf. Deze laatste groep maakt nog een ronde langs de Dreiländersee en door het Gildehauser venn. Het verslag hieronder heeft betrekking op de 10km route )
Bijzonder zijn de houten elektriciteitspalen die nog overal te zien zijn. Via een klein pad gaat het verder. Er volgen weer kleine landweggetjes.
Ook daar de houten elektriciteitspalen. Maar ook prachtige akkers die doen denken aan vroeger.
Er volgt een wandelgedeelte door bosgebied. Het is een trefpunt van vele routes. Zo gaan bv de Handelsweg maar ook diverse fietsroutes hier langs. Aan het begin van het bos staat een grote houten hut. Een ideale plek om even uit te rusten of zoals ik zag te lunch-barbecueën. En dan kan het gezellig worden. Want geheid dat je uitgenodigd wordt om mee te doen. En och, 1 borreltje kan geen kwaad toch? Het lopen gaat daarna vast en zeker een stuk beter
Het laatste deel van de wandelroute brengt nog een verrassing met zich mee. Want verscholen tussen de bossen zie je ineens waterplassen voor je. Op enkele plekken zelfs kleine strandjes.
Niet dat je er mag zwemmen. Nee, dat is zelfs gevaarlijk. Maar zo zittend aan de rand van het water met voor je het kabbelende water is het toch genieten. Het zijn zandafgravingen evenals de elders in dit gebied. Dat hier veel gegraven wordt is niet zo gek. Er bevindt zich tot op flinke diepte zeer bruikbaar zand. Het Dinkeldal staat er bekend om. Het water waarmee de afgravingen zich gevuld hebben is kwelwater dat afwatert op de Dinkel.
Het water is van goede kwaliteit.
Zo heel geleidelijk aan ben je dan weer gearriveerd bij het startpunt van de wandeling.
Wil je nog even in Duitsland blijven neem dan plaats op het terras want eenmaal voorbij die plek loop je langs de grenssteen die rechts van de weg onder een boom staat en wandel je weer Nederland in.
Ter informatie: bij langdurige heftige regenval wil de Dinkel nog wel eens buiten haar oevers treden.
Bepaalde delen van deze wandeling zijn dan moeilijk of niet begaanbaar. Zoals bij het gebied Zandbergen. Het is zaak dit goed in de gaten te houden.
De routebeschrijving en het kaartje van de 10 km lange wandelroute zijn hier te downloaden.
De routebeschrijving van de routes van 18 en 25 km en het bijbehorende kaartje zijn
hier te downloaden.
Gpx kan * hier * gedownload worden.
2014 Route, Tekst en Fotografie (c) Truus Wijnen
Update februari '19