aan het eind van het bericht.
Start: Café Restaurant ’t Sterrebos, Beuningerstraat 71, 7588 RG Beuningen.
Afstand: 35 km
Fietsroute + kaart: zie voor downloadmogelijkheid aan het eind van dit bericht
Wandelroutes: Ook voor wandelaars zijn er volop mogelijkheden rond Beuningen. Routesuggesties staan in * dit * weblogberichtje.
Horeca: Bij de start en op meerdere plekken onderweg.
Het glooiende landschap met z’n houtwallen, beekjes en vele mooie wandelpaden heeft een grote aantrekkingskracht op me. Daarbij speelt mee dat de paden niet alleen over landgoederen, maar ook over erven van boerderijen lopen. Fotogenieke momenten bij de vleet.
Toen het dan ook een zonnige zaterdag was, de banden waren opgepompt en daarna de fiets op de fietsendrager stond kon het met de auto richting Beuningen gaan om daar “op fietse” de omgeving te gaan verkennen.
Ik ben deze dag niet de enige die op pad gaat. Als ik bij het vertrekpunt van de route sta komen er diverse dagjesmensen voorbij. Wandelaars, fietsers een busje met Duitse Dames op zoek naar het winkeltje bij de grens dat koffie verkoopt en zelfs een kampeerder op een prachtbrommer. Het is gezellig druk.
Voor mij is het even wennen om nu eens niet te voet te gaan maar op de fiets. Wandelend kom ik nogal eens tot stilstand; ik moet dan weer zo nodig iets of iemand op de foto zetten. Of dat op de fiets ook zo is....? Vooralsnog heb ik het toestel nog maar in de fietstas gelaten. Maar al snel blijkt dat dat niet werkt. Ik zie te veel dingen die ik op de foto wil zetten. En ik ben nog maar 2 km onderweg. Maar ja, fietsend door Berghum langs prachtige boerderijen en dan ook nog eens het geluk hebben een schaapherder aan te treffen bij Erve Elferman maakt dat ik al snel weer van de fiets afstap om het fototoestel tevoorschijn te toveren. En daarna komt die de fietstas ook niet weer in.
Want niet veel later kom ik langs het Klöpkeshoes, en ook daar moet natuurlijk een foto gemaakt worden.
Ondertussen heb ik al door dat het met het fietsen niet veel anders zal gaan als met het wandelen; vaak stoppen om een foto te maken.
Het resultaat van al dat in de remmen knijpen- afstappen- foto's maken en weer opstappen ziet u gedeeltelijk hieronder. De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik maar een klein gedeelte van de foto's hier plaats. Het zou anders te veel worden. De goed verstaander kan hieruit opmaken dat het een mooie route is. Dat klopt. Nu is voor mij is een route geslaagd als het niet alleen landschappelijk mooi is maar ook als er fotogenieke situaties onderweg zijn. Zoals bij boerderijen. De route die ik deze middag fiets heeft het allemaal. En dan laat ik ook nog heel veel dingen links liggen die zeer zeker de moeite waard zijn om ook te bezoeken. Ik kom er op zo'n middag gewoon niet aan toe.
Want wat te zeggen van landgoed Singraven; een bezoek aan de tuinen en Huis Singraven is elk jaargetijde prachtig en kan ik zeer zeker aanbevelen. Op mijn weblog Wandel Kijk en Kiek heb ik er diverse malen over geschreven.
Of het Arboretum Poortbulten. Ook hier gaat de fietsroute langs. Het parkachtig aangelegde arboretum kent ongeveer 2.500 inheemse en uitheemse bomen en heesters.Op bordjes staan de namen. Vooral in de herfst is het er sprookjesachtig.
Natuurlijk stop ik halverwege de route wel even in De Lutte. Ook deze keer lukt het niet de ijssalon te mijden en zit ik even later met een hoorntje vol ijs op het terras. Een enkele calorie kan ik er in het vervolg van de route weer "af-fietsen" omdat de Hakenberg beklommen moet worden.
Daarna zet ik koers richting het natuurgebied Het Roderveld en passeer Havezate Het Everloo. Op het dak ook dit jaar weer een nest met ooievaars. Het gaat goed met deze grote vogels in dit gebied want ik zie meer nesten met ooievaars.
Het eerder genoemde Huis Singraven fiets ik voorbij en via het prachtige Borgbos - waar ik ook nog een stuk langs de Dinkel fiets - en even later het Sterrenbos bereik ik vervolgens weer Beuningen.
En als ik weer bij het café-restaurant kom hangt de finishvlag al klaar...
De route gaat door het buurtschap Berghum |
Schapen drijven bij Erve Elferman |
Klöpkeshoes Berghum |
Oude schuur aan de Mensmanweg Beuningen. |
Onderweg zie ik patrijzen voor me opvliegen. |
Jan Wesselinkhoes. |
Fietspad richting Zandhuizerweg. |
Wewwelstadpad richting De Lutte. |
De Dinkel gezien vanaf het Wewwelstadpad De Lutte. |
Regelmatig zie ik een fazant vorbijkomen. |
Glooiend landschap met essen, akkers en houtwallen rond De Lutte. |
Prachtige fiets- en wandelpaden op landgoed Hakenberg. |
Voorjaar op landgoed Hakenberg. |
Waterpartij op landgoed Hakenberg. |
Landelijke weggetjes. |
Huis Singraven |
De Dinkel gezien vanaf de Borgbosweg. Foto is gemaakt in augustus 2013. |
Erf boerderij bij Beuningen. |
Finish bij café restaurant 't Sterrebos |
Het in Noordoost-Twente gelegen Beuningen telt 2 doorgaande wegen en 3 zijstraten en heeft samen met zijn buurtschappen zo’n kleine 1100 inwoners. Het lieflijk kleine kerkdorp van de gemeente Losser is omgeven door een schitterend buitengebied. Het riviertje de Dinkel zoekt er al meanderend een weg. Het is een van oudsher agrarisch gebied met verspreid liggende oude boerenerven. Beuningen ligt op de uitloper van het stuwwalgebied van Oldenzaal met de Hakenberg en de Austieberg. Tijdens deze fietsroute kunt u dat ook ervaren; af en toe moet u een licht klimmetje maken maar kunt u ook genieten van prachtige uitzichten. Er zijn twee grote landgoederen: het Singraven en het landgoed Meuleman.
De Gemeente Losser is onlosmakelijk verbonden met de rivier de Dinkel. De rivier ontspring net over de grens in Duitsland, loopt langs Losser en Dinkelland en gaat dan weer Duitsland in om daar uit te monden in de Vechte. Er zijn maar weinig rivieren in Nederland die nog zo'n mooi natuurlijk karakter hebben als de Dinkel. Waar vind je nog vrij meanderende riviertjes in Nederland. Haast nergens. Grote delen van de Dinkel, voornamelijk in Duitsland, zijn vergraven tot rechte afvoergoten. Maar in Losser en omgeving is de rivier nog in volle glorie, al slingerend door het landschap, te zien. Dat maakt het wandelen en fietsen in deze regio ook zo mooi.
De kastelein Remco Schothuis. |