Welkom op Weblog Over Wandelen Gesproken

een weblog met wandelroutes en wandelfoto's

Truus Wijnen is een gepassioneerd wandelaar én fotograaf. Eind jaren '80 raakte ze besmet met het wandelvirus. In eerste instantie ging ze op pad vanwege de contacten met andere wandelaars. Later besloot ze ook op pad te gaan om routes op papier te zetten. Vooral in Twente - ze woont zelf in Noordoost Twente - en het aanpalende Duitse grensgebied is ze meerdere keren per week al wandelend én fotograferend te vinden. Maar ook Salland en de Achterhoek staan regelmatig op haar wandelmenu. Enkele jaren terug werd ze ‘ontdekt’ door Uitgeverij Gegarandeerd Onregelmatig. Sindsdien zijn er meerdere wandelgidsen van haar hand verschenen. Tijdens het wandelen zoekt ze bij voorkeur de weggetjes en paden op die níet zijn bewegwijzerd of onderdeel uitmaken van een LAW. Truus vindt haar eigen weg en heeft een scherp oog voor zaken die niet direct opvallen hetgeen terug te zien is in de foto’s. Ondertussen is ze bekend bij veel wandelaars en heeft ze met Twentse routes tweemaal de ‘Mooiste wandeling van het Jaar’ gemaakt. Op dit weblog treft u een groot deel van haar routes aan. Een lijst van alle routes is te vinden onder Overzicht Wandelroutes.


----------------------------------------------------------- NAAR OVERZICHT WANDELROUTES ------------------------------------------------------------




zaterdag 18 september 2010

Wandeling Dwarsgracht (omgeving Giethoorn) 9 km

Wandelen in de Wieden
een verslag


Start- en eindpunt: Cafe Restaurant De Otterskooi
Adres: Dwarsgracht 54, 8355 CW Giethoorn
Horeca:  bij de start
Honden: zijn aangelijnd toegestaan.
Routebeschrijving is helaas niet meer beschikbaar. 

~~~~~~~~~~
Het echtpaar op het bankje geniet van het uitzicht over de Belterwijde. “Wat is het hier óók mooi”  zegt zij. Ze komen uit Twente en fietsen  een route door de Wieden.
Wij niet, wij lopen.  Deze keer een rondwandeling vanaf Dwarsgracht.
Dit waterrijke dorpje ligt zo’n 3 km vanaf Giethoorn. Het is er alleen veel minder toeristisch en nog niet zo druk. Bij het enige café–restaurant dat het dorp rijk is, zijn we de wandeling begonnen.
Zo vroeg op de ochtend is het nog lekker rustig.
 
Fluisterboten

Huisjes in Dwarsgracht


 

Het gebruikelijke ritueel voorafgaand aan een wandeling hebben we doorlopen ( een kopje en een plasje) en toen op pad. We hadden op internet gelezen dat het riet in De Wieden jaarlijks wordt gemaaid door plaatselijke rietsnijders. Het wordt verkocht als dakbedekking.  Een klein deel blijft staan voor enkele bijzondere vogelsoorten. Zoals de grote karekiet, snor, baardmannetje en kiekendief.
Na een paar honderd meter wandelen zien we het gemaaide riet al liggen. Vogels zien we nog niet. Maar wel water. Heel veel water.


Houten bruggetjes




En waar water is daar zijn bruggetjes. Variatie aan bruggetjes genoeg tijdens deze wandeling. 
Toen we de wandeling op de kaart hadden ingetekend twijfelden we een beetje. Recht toe recht aan paadjes. En een hele kale vlakte. Hhmm als dat maar niet saaie wandeling wordt. Maar niets is minder waar. In ieder geval niet in het jaargetijde waar het blad aan de bomen zit. En mocht er al een stukje bijzitten waar het landschap wat “vlakker “ is, dan kom je toch altijd wel iets tegen wat de moeite waard is om op de foto te zetten.



Voor een stenen bruggetje slaan we rechtsaf.  Een waterloop aan de ene kant en rechts een akker.  Ondertussen zien we ook steeds meer vogels, waaronder de gele kwikstaart.


Aan het eind van de akker weer een brug. Mét een bord. We lezen de tekst. En herlezen. Niet te begrijpen. Zal vast niet voor voetgangers bedoeld zijn konkluderen we.  We besluiten maar gewoon over de brug te lopen :-)

 


Verbaasd zien we dan dat er nu een mooi  landweggetje volgt. En wij maar denken dat het hier zo plat en kaal is. Niets is dus minder waar.

Helaas, dit mooie zandpad is er niet meer

Beulakerwijde


De volgende verrassing: de Beulakerwijde of, zoals de mensen hier zeggen, de Beulakerwiede.  Het is het grootste meer in de Kop van Overijssel. Aan de overkant ligt St. Jansklooster.
Het wordt ondertussen ook wat drukker. Her en der passeren ons fietsers. Hier langs de Beulakerwijde gaat dat passeren vrij makkelijk.
Als we verderop langs het Jonenpad lopen wordt het allemaal wat ingewikkelder. Er vormen zich files voor de bruggetjes.  Wij vinden het allemaal erg leuk om te zien, komisch hoe sommige mensen “de brug nemen”.

Nog meer bruggetjes



 We komen langs woonboten en zien een oude bekende.


Dwarsgracht





Zo geleidelijk aan komen we weer in de buurt van Dwarsgracht. De zon is gaan schijnen waardoor het er allemaal nog mooier uitziet. Net voor we de wandeling besluiten spotten we nog een wasje. Die komt bij de wasdagjes-verzameling.
Als we op het eindpunt weer bij het restaurant komen, zien we dat het hele terras vol zit.
Ook in Dwarsgracht wordt het drukker.

Kaart van de gelopen route. Enkele paden zijn veranderd cq betonweggetjes geworden. Niet duidelijk is of de route nu (2020) nog gelopen kan worden.

Klik op de kaart voor een grotere afbeelding


Augustus 2010 Route, Tekst en Fotografie (C) Truus Wijnen



Zie ook

Blogger Tips and TricksLatest Tips And TricksBlogger Tricks
MuziekMuziek